2017

Ganeshwar SV

Recently, I was digging into my old files and to my surprise I found the detailed report of the Statewide Bird Education Programs that I organized in 2017 under the Sarva Shiksha Abhiyan (SSA). These training workshops were conducted for teachers by the Department of School Education, Government of Tamil Nadu; we were given a slot to present the importance of birds in the ecosystem and the need to take birding to children. 

SARVA SHIKSHA ABHIYAN – EDUCATION FOR ALL MOVEMENT

Sarva Shiksha Abhiyan (SSA) – Education for All Movement is an Indian Government programme aimed at the universalisation of elementary education. SSA has become a huge success in providing quality basic education to the children in Tamil Nadu due to the consistent and tremendous efforts being taken by the Department of School Education, Govt. of Tamil Nadu.

STATE-LEVEL WORKSHOPS

I got an opportunity to give a presentation in the State-level SSA Training Workshop held at Chennai. After my interaction with the teachers, the wonder and services of birds had impressed them! Soon after my session was over, Tmt. K. Sridevi, Joint Director, SSA took me immediately to the Secretariat to meet the then Secretary for School Education, Thiru. T. Udhayachandran I.A.S.

STATE-LEVEL SSA WORKSHOP 2017
S.No.	Location	Bird Educator	No. of Teachers Participated
1	Chennai	Ganeshwar SV	120

MEETING WITH THE SECRETARY OF SCHOOL EDUCATION

We waited for a while and were called in. I was a bit nervous but he made sure that I was comfortable during the discussion. He is simple, soft spoken with a determined voice, a voracious reader and a man of great knowledge. Thiru. T. Udhayachandran I.A.S. was just straight to the point and was ready to support this outreach program about birds. Interestingly, he too had a set of ideas related to birds and environment which he wanted to implement in schools. He also said that environmental organizations in Tamil Nadu must have the readiness to work together when there is a need to achieve bigger goals. The only question he asked was if we had the capacity (number of resource persons) to reach all the districts to conduct awareness programs for teachers. He was also clear about having resource persons who can do well with awareness sessions so that our best of intentions could be fulfilled. I didn’t have any direct answer but keeping in mind the resources of Tamil Nadu Science Forum spread across all districts, I agreed that we could do it. Then he told me that similar workshops would be conducted for teachers at the district level and then at block levels and insisted me to coordinate bird educators across Tamil Nadu and all necessary support would be provided. After that I got the opportunity to meet him few more times for other key discussions about birds. He is also the man who brought several educational reforms in Tamil Nadu during his tenure as the Secretary of School Education.

DISTRICT-LEVEL WORKSHOPS

I started to contact as many birders as possible across Tamil Nadu. They readily agreed to such an exceptional opportunity and wanted to contribute towards it. SSA District level Training Workshop for Block Resource Teachers (BRTs) and Block Resource Coordinators (BRCs) was held in 30 districts across Tamil Nadu from 12^th to 16^th of June 2017. In 4 days, 9 bird educators covered 16 districts and reached out to 1951 teachers and spoke about the importance of birds and bird watching.

Before the start of district-level workshops, Saantha Kumar, a BRT from Pudhupalayam, Tiruvannamalai called me and requested to help him to conduct the program in his place. He told that he participated in the State-level workshop and then he too wanted to do his bit in spreading the importance of birds. A participant from the previous meet was ready to become an educator in the next! I was happy and made sure I sent him all the available materials and cleared his doubts over phone.

DISTRICT-LEVEL SSA WORKSHOPS – JUNE 2017
S.No.	District	Bird Educator	No. of Teachers Participated
1	Chennai	Aravind Amirtharaj	120
2	Tiruvallur	Aravind Amirtharaj	123
3	Kanchipuram	Aravind Amirtharaj	140
4	Villupuram	Surendhar Boobalan	205
5	Cuddalore	Surendhar Boobalan	120
6	Tiruvannamalai	Saantha Kumar (BRT)	70
7	Namkkal	Ganeshwar SV	91
8	Salem	Ganeshwar SV	117
9	Erode	Ravindran Kamatchi CK	155
10	Dharmapuri	Raveendran Natarajan	114
11	Madurai	Raveendran Natarajan	136
12	Virudunagar	Raveendran Natarajan	103
13	Theni	Raveendran Natarajan	86
14	Dindigul	Arulvelan Thillainayagam	107
15	Tirunelveli	Saroj Muthukumaran	132
16	Pudukottai	Rajarajan V	132
Total			1951

BLOCK-LEVEL WORKSHOPS

The district-level workshops were conducted in one place of the district, so we were able to make it without any hassle. Block-level SSA Workshops were a different ball game altogether. It was conducted in different locations within the districts over 5 days in two batches from 10 to 14 and 24 to 28 of July 2017 with one week interval between the two. It was a first time for me coordinating across the entire State and it was quite challenging to work on such a large scale. However, with the support and encouragement from teachers and educators, I think we all succeeded.

But the question was, once again if we concentrated on ticking the number of districts, then we would have to give up and miss several blocks within our districts. So, it was decided that we will do our best and try to cover maximum blocks of our respective localities instead of covering many districts and leaving it incomplete. Though we were doing our best, in some districts we couldn’t complete all blocks due to various reasons. Regardless of reasons and other minor issues, our efforts were a massive success! All teachers showed great interest and mentioned that they will teach their students on birds and birding! This was the overall collective result or feedback which we received and there are several teachers from the workshops who continue to bird and do their bit for birds even today!

BLOCK-LEVEL SSA WORKSHOP – JULY 2017 (number of blocks is subject to change depending on the size of the district)
S.No.	District	Bird Educator	No. of Teachers Participated
1	Coimbatore	Ravindran Kamatchi CK	82
2	Erode	Ravindran Kamatchi CK	88
3	Tiruppur	Ravindran Kamatchi CK	373
4	Virudunagar	Raveendran Natarajan	195
5	Theni	Raveendran Natarajan	2620
6	Cuddalore	Surendhar Boobalan	100
7	Villupuram	Surendhar Boobalan	200
8	Pudukottai	Rajarajan V	700
9	Dindigul	Arulvelan Thillainayagam	179
10	Salem	Elavarasan M, Ganeshwar SV, Kalaiselvan V, Rajangam P, Senthil Kumar S and Tamil Selvan A	4206
Total			8, 743

Just for the love of my hometown, I would like to add that Salem with 21 educational blocks was the only big district where six educators covered all the blocks twice and reached out to 4,206 teachers. To see the complete details of the Salem SSA Block-level Workshops, please click here.

GRAND TOTALS

S.No.	SSA Training Workshops – 2017	Number of Teachers Participated
1	State-level	120
2	District-level	1951
3	Block-level	8743
Grand Total		10,814

List of all 14 Educators who contributed during the SSA Workshops (alphabetical order): Aravind Amirtharaj, Arulvelan Thillainayagam, Elavarasan Malaiyappan, Ganeshwar SV, Kalaiselvan V, Rajarajan V, Rajangam Periyasamy, Raveendran Natarajan, Ravindran Kamatchi CK, Saantha Kumar, Saroj Muthukumaran, Senthil Kumar S, Surendhar Boobalan and Tamil Selvan A. 

List of Organizations: Tamil Nadu Science Forum, Iragugal Trust for Nature Conservation, Nature Society Tiruppur and Salem Ornithological Foundation. We also used many educational resources from Bird Count India and Tamil Birders Network consortium.

BECOME A BIRD EDUCATOR 

Back in 2017, we hardly had enough educators to touch all districts of Tamil Nadu or maybe I should say I didn’t know everybody. We had birders who showed interest for such outreach works but we couldn’t get them to step on the stage due to their hesitation of not doing a program previously. Simply encouraging those on phone calls may not click everytime. Others were willing to go without any experience but their profession, time and daily routine were too tight for them to make space for these kinds of voluntary efforts. We need to continue to put in more efforts so such issues are duly addressed.

Things have changed a lot over the two years but we have really a long way to go. I think the current birders (beginners and veterans) really want to see more and more new people to immerse in the joy of birding. If it has to happen, existing educators will have to continuously equip themselves in new ways while other birders have to evolve as educators. Enrolling yourself in programs such as ‘How to be a Birding Buddy?’ by Early Bird—NCF can help you learn various methods and strategies of taking birds to children and others. It is designed for people who would love to contribute in bird education and outreach especially with school children and teachers. 

Maybe the next time when such opportunity comes our way, we might be able to cover all districts with the help of resident birders itself. I derive such grit and inspiration from the fact that each and every day birders across India are taking efforts to spread this blissful hobby. Even just to think of it happening somewhere as I am writing this puts a big smile in heart and motivates me greatly. We must continue to do it in the dream and hope of nurturing at least one responsible birder or nature enthusiast in every home across the globe! 

Resource materials used in these workshops are available in Bird Count India as well as Early Bird educational sites.

ACKNOWLEDGEMENTS

On behalf of all educators, I express my sincere thanks and gratitude to Thiru. T. Udhayachandran I.A.S., the then Secretary of School Education for providing this opportunity. We extend our thanks to Thiru. Nandha Kumar, Director, SSA, Tmt. K. Sridevi, Joint Director, SSA, Tmt. Latha, Joint Director, SCERT, Tmt. Malathi, training consultant and Thiru. Dhanraj, training coordinator and Tmt. Devika, coordinator for Salem. We also thank all the district coordinators for their support and BRTs, BRCs and teachers for their enthusiastic participation and hospitality.

I convey my sincere thanks to Dr P Jeganathan for asking me to write about this report and publish it online.

Disclaimer: The above designations were held by the officials in 2017 during the SSA Workshops and it may or may not be their current designations.

எழுத்து, படங்கள்: திருமலை. ராதி. வெங்கட்ராமன்

அன்று பணிச்சுமையினால் ஏற்பட்ட கோபமும் மனச்சோர்வும் என்னை பாதித்திருந்தது. அதைக் களைய ஒரே தீர்வு என்னை மகிழ்வூட்டும் பறவைகளைக் காண வேண்டும், படம் எடுக்க வேண்டும் அவ்வளவுதான். வீட்டிலிருந்து ஒரு மணி நேரம் பயணித்து பிற்பகல் 3 மணி அளவில் சேலம் மாவட்டம் ஏற்காட்டில் உள்ள என் விருப்பமான இடத்திற்குச் சென்றேன்.

மனச்சோர்வை நீக்கிய காட்டு ஆந்தை

பறவைகளின் ரீங்காரமும், அவை காதல் கொள்ளும் அழகும், இரை தேடும் முறையையும் பார்த்த நொடியே என் மனதில் இருந்த அத்தனை பாரமும் விலகி புத்துணர்ச்சிப் பிறந்தது. ரசித்துக்கொண்டே ஒளிப்படங்கள் எடுத்துக்கொண்டிருந்ததில் மணி 5 ஆனது. அங்கிருந்து வேறு ஒரு இடத்திற்குச் சென்றேன். அங்கே சின்ன காட்டு ஆந்தை (Jungle Owlet) ஒன்று அழகாக உட்கார்ந்து அங்கும் இங்குமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. அது மேலும் கீழும் தலையை அசைக்கும் அழகை எவ்வளவு நேரம் ரசித்திருப்பேன் என்கிறீர்கள்; 5 நிமிடம், 10 நிமிடமா? இல்லை! 35 நிமிடங்கள்! ரசிக்க ரசிக்க என் மனச்சோர்வு இருந்த இடம் தெரியாமல் காணாமல் போனது. தேநீர் அருந்திவிட்டு வீட்டுக்குச் செல்லலாமென்று கிளம்பினேன். மாலை 6 மணி இருக்குமென்று நினைக்கிறேன். இருள் சூழ்ந்த அமைதி.

நான் பட்ட பாடு

சாலை ஓரத்திலுள்ள ஒரு சிறிய மரக்கிளையில் பெரிய உடல்வாகு கொண்ட பறவை அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டேன். ஏதோ அரிய பறவை என்று மட்டும் உணர்ந்தேன். சாலையோ சிறியது; என்ன செய்வது! வெளிச்சம் இல்லை, வாகனத்தை அங்கே நிறுத்தக்கூடாது. நிறுத்தினால் வரும் வாகனத்திற்கு இடையூறு. அதைவிட பெரிய தொந்தரவு இப்பறவைக்கு என்றெண்ணி எவ்வளவு ஓரமாக நிறுத்த முடியுமோ நிறுத்தினேன். எனக்கோ எப்படியாவது ஒரு ஒளிப்படம் எடுக்கவேண்டுமென்று ஆவல். வாகனத்தின் கதவை திறந்தால் பறந்துவிடுமோ என்று அச்சம். காரின் பின்னிருக்கைக்குச் சென்று எனது ஒளிப்படக் கருவிகளை எடுத்து கொண்டு இடது கதவை திறந்து, இருந்த சிறிய இடத்தில் எப்படியோ இறங்கிவிட்டேன். அங்கே பார்த்தால் பறவை இல்லை! எனக்கோ அழுகையே வந்துவிட்டது. திடீரென எதிர்ப்புறமாக வந்த வாகனத்தின் வெளிச்சத்தில் பார்த்தால் வேறு ஒரு மரத்தில் அமர்ந்திருந்தது. ஒளிப்படமும் எடுக்க வேண்டும் ஆனால் பறவையையும் தொந்தரவு செய்யக் கூடாது. எப்படியோ தவழ்ந்து சென்று ஒரு மறைவிடத்தில் நின்று கொண்டேன்.

துளியும் வெளிச்சம் இல்லாததால் காமிராவின் ISO 10000க்கு ஏத்தி விட்டேன்; Manual focusல் முயன்றும் முடியவில்லை. ஒரு யோசனை! Flash மற்றும் magmod diffuserஐப் பயன்படுத்தி எடுக்கலாமே என்று. ஆனால் அவையெல்லாம் காரில் இருந்தன. வேறென்ன செய்ய முடியும்; மீண்டும் தவழ ஆரம்பித்தேன்.  அவ்வழியே வந்த வாகனத்தில் இருந்தவர்கள் என்னை பார்த்துக் கொண்டே சென்றனர். ஏதோ நினைத்திருக்கலாம் ஆனால் அதைப் பற்றியெல்லாம் கவலை கொள்ளாமல் எனது magmod diffuser flashன் மீதும் அதை ஒளிப்படக் கருவியின் மீது மாட்டிக் கொண்டு மீண்டும் தவழ ஆரம்பித்தேன். எனக்கோ flash பயன்படுத்தி எடுக்க மனமில்லாமல், ஒளியின் வீச்சை முழுக்கக் குறைத்தேன். Diffuser பயன்படுத்தும் போது ஒளி மென்மையாக விழுமென்று எனக்குள்ளே ஓர் ஆறுதல். சரியென்று படமெடுக்க முயற்சி செய்தால் அப்பொழுதும் என் முயற்சி வீணாகிப் போனது. நேரம் செல்லச்செல்ல ஒளிப்படக்கருவிகள் அனைத்தின் எடையையும் என்னால் தூக்கிக் கொண்டிருக்க முடியவில்லை. எப்படியோ மீண்டும் முயற்சித்து ஒரு படத்தை எடுத்தேன். ஆனால் ஒளி பறவையின் கால்களில் விழுந்தது. Magmod diffuserன் எடை flashல் நிற்கவில்லை. என்ன செய்வது எப்படியோ வலது கையால் ஒளிப்படக் கருவியின் shutter buttonஐ பிடித்துக் கொண்டு, இடக்கையின் பெரு விரலால் focusஐத் திருப்பியவாறு கட்டை விரலால் diffuserஐ நேராக தாங்கி கொண்டு manual focusல் மூன்று படங்கள் எடுத்து விட்டேன்.

அந்த அதிசயத்தின் பெயர் பழுப்பு காட்டு ஆந்தை

மீண்டும் தவழ்ந்து வாகனத்தில் வந்தமர்ந்து எடுத்தப் புகைப்படங்களை  பார்த்தால் எனக்கோ பேரானந்தம். ஆனால் என்ன பறவை என்று என்னால் யூகிக்க முடியவில்லை. இவ்வளவு நேரம் எந்த தொந்தரவும் இல்லாமல் எனக்காக இப்பறவை அங்கே உட்கார்ந்து கொண்டிருந்ததே பெரிய விடயமாகக் கருதி அதற்கு நன்றி கூறிவிட்டு புறப்பட்டேன். வீட்டிற்கு வரும்போது அத்தனை பாரமும் அணைந்து மன மகிழ்ச்சியுடன் இரவு 9 மணிக்கு நுழைந்தேன். என் மனைவிக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் படங்களைக் காட்டிவிட்டு, இரவு உணவை முடித்த பின் எடுத்த படத்தைக் கணினியில் பதிவிறக்கம் செய்து பார்த்தால் என் இதயமும் ஒரு பறவை போல மகிழ்ச்சியில் சிறகடித்தது! என்ன பறவையாக இருக்குமென்று புத்தகத்தைப் பார்த்தால் நான் நினைத்த பறவைக்கும் புத்தகத்தில் இருந்த பறவைக்கும் நிறைய வித்தியாசம். பறவைகள் பற்றி தெரிந்து கொள்ளலாம் என்றால் என் நினைவிற்கு வரும் இளம் வயது நண்பர் சேலத்தில் ஒருவர் உள்ளார்.

உடனே அப்படங்களை அவரது கைபேசிக்கு அனுப்பினேன். ஆனால் எந்த பதிலும் இல்லை. எனக்கோ மிகுந்த அசதியால் எல்லாவற்றையும் அணைத்துவிட்டு படுத்துவிட்டேன். நல்ல தூக்கம். திடீரென ஒரு சிறிய சத்தம் எனது கைபேசியில் ஒலித்தது. பார்த்தால் அவர் 5 குறுஞ்செய்திகள் அனுப்பியுள்ளார். எங்கே எடுத்தது, எப்பொழுது, சீக்கிரம் சொல்லுங்கள் என்று; நான் விவரங்களைச் சொன்னவுடன் அவர் இது பழுப்பு காட்டு ஆந்தை (BROWN WOOD OWL) என்றும், சேலத்தில் எடுக்கப்பட்ட இப்பறவையின் முதல் ஒளிப்படம் இதுவே என்றார். இப்படி ஒரு அரிய செய்தியைச் சொன்னால் தூக்கம் வருமா என்ன? மீண்டும் கணினியில் உட்கார்ந்து கூகுளில் ஆராய ஆரம்பித்தேன். பறவைப் பற்றி ஆராயும்போது பார்த்தால் அது எனக்கு அதிசயமாக இருந்தது. ஆம் அந்த அதிசயத்தின் பெயர் பழுப்பு காட்டு ஆந்தை (Brown Wood Owl)!

இரவில் பார்த்த அந்த அதிசயத்தை பகலில் பார்க்க வேண்டுமென்று மூன்று முறை சென்று பார்த்தேன். ஆனால் அது அங்கு இல்லை. அதிசய நிகழ்வு ஒரு முறைதான் வரும் போல! அந்த ஒரு கணமே போதும் என்று தோன்றியது. மீண்டும் அதைத் தேடவோ, தொந்தரவு செய்யவோ மனமில்லை. அவ்வனத்தில் எங்கோ அதன் குஞ்சுகளோடு அவர்கள் இடத்தில் எந்த தொந்தரவும் இல்லாமல் வாழ இறைவனை தினமும் வேண்டிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

நன்றி பறவையே! நான் உன்னை பார்த்தது, புகைப்படம் எடுத்து ஓர் அதிசய நிகழ்வே. என் உயிர் உள்ளவரை உன்னை மறவேன்.

பறவை நோக்குங்கள்! பேரானந்தம் கொள்ளுங்கள்!

“அடிக்கிற வெயிலுக்கு இப்போ எந்தப் பறவையும் வெளிய வராது. நீ எங்க கிளம்பிட்ட” என்று அம்மாவின் குரல் சமையலறையிலிருந்து ஒலித்தது. “மாடிக்குத் தாம்மா போறேன்” என்றேன். வெயில் எட்டிப் பார்க்கும் முன்னரே என் தினசரி 15 நிமிடப் பறவை நோக்குதலை முடித்துவிடுவேன். ஆனால், அன்று நான்கு மணி அளவில்தான் என்னுடைய குறிப்பேட்டையும் இருநோக்கியையும் எடுத்துக்கொண்டு மாடிக்குச் சென்றேன்.

வழக்கம்போலவே இரண்டு அண்டங்காக்கைகளும் மைனாக்களும் தென்னங்கிளையில் ஓய்வெடுத்துக்கொண்டிருந்தன. பக்கத்து வீட்டு முருங்கைப் பூவிலிருக்கும் தேனைக் குடிக்கத் தவறாமல் வரும் தேன்சிட்டு வந்தது. முதலில் ஆண் வந்த சில நிமிடங்கள் கழித்து, பெண் வரும். செல்லும்போது இரண்டும் ஒன்றாகப் பறந்துவிடும். தவிட்டுக்குருவிகளின் கீச்சிடும் எச்சரிக்கை ஒலி வல்லூறு அமர்ந்திருந்த கிளையைக் காட்டிக் கொடுத்தது. சில நொடிகளில் அந்த வல்லூறு கீழே பாய்ந்து ஒரு ஓணானை வேட்டையாடிச் சென்றது.

அருகிலிருக்கும் சிறிய குளத்தில் வெண்மார்பு கானாங்கோழி இணை தன் அழகிய ஆறு குஞ்சுகளுடன் இரை தேடிக்கொண்டிருந்தது. இந்த அற்புதமான தருணத்தைக் கண்டு மனம் மகிழ்ந்தேன். நான்கு சின்னான்கள் ஒன்றை ஒன்று துரத்தி விளையாடிக்கொண்டிருந்தன. எப்போதும் தனியாகச் செல்லும் பாம்புத்தாரா அன்று மேலும் ஒன்பது உறுப்பினர்களுடன் வானில் வட்டமடித்தது.

பொதுவாகச் சில நொடிகள்கூட வீட்டின் அருகே நிற்காத செம்மார்பு குக்குறுவான் அன்று நீண்ட நேரம் ‘குக்.. குக்.. குக்…’ என்று கத்தியது. பார்க்க முடியாவிட்டாலும் வீட்டின் பின்னிருந்து ஆண் குயிலின் பாட்டு செவிகளை வந்தடைந்தது. இவை அனைத்தையும் வெறும் 15 நிமிடங்களுக்குள்ளாகவே நான் பதிவுசெய்தேன்.

குழந்தைகளுக்குக் கடத்தலாமே!

இப்படி நம் வீட்டைச் சுற்றிப் பல விஷயங்களை இயற்கை நமக்குக் கற்றுக்கொடுத்துக்கொண்டே இருக்கிறது. நாம் அவற்றைக் கவனிப்பதில்லை; நம் குழந்தைகளுக்கும் காண்பிப்பதில்லை. பள்ளி விடுமுறைக் காலத்தில் பெரும்பாலான பெற்றோர்கள் குழந்தைகள் புதிதாக எதையாவது கற்றுக்கொள்ள வேண்டுமென ‘சம்மர் கேம்ப்’பில் சேர்த்துவிடுகிறார்கள். இந்நிலையில் இலவசமான, வண்ணமயமான ‘பறவை நோக்குதல்’ (Bird Watching) என்னும் இனிய கலையைக் குழந்தைகளுக்கு அறிமுகப்படுத்தலாம்.

காலை, மாலை வேளையில் நம் வீட்டிலிருந்தோ அருகிலிருக்கும் வறண்டு போகாத நீர்நிலையிலோ பறவைகளைப் பார்த்து ரசிக்கலாம். குழந்தைகளுக்கு எத்தனையோ விலையுயர்ந்த பரிசுப் பொருட்களைப் பல பெற்றோர்கள் வாங்கித் தருகிறார்கள். அதில் ஒன்றாகக் குழந்தைகளுக்கு இருநோக்கியைப் (8×40, 10×50 பைனாகுலர்) பரிசளிக்கலாம். காணும் புதிய பறவைகளின் பெயர்களைக் கண்டுபிடிக்க களவழிகாட்டிகளான (Field guide) ரிச்சர்ட் கிரிம்மெட், கரோல் & டிம் இன்ஸ்கிப் எழுதிய ‘Birds of the Indian Subcontinent (2nd edition)’ என்ற புத்தகத்தையோ தமிழில் ப. ஜெகநாதன் & ஆசை எழுதிய ‘பறவைகள்: ஓர் அறிமுகக் கையேடு’ என்ற புத்தகத்தையோ வாங்கலாம். ஓவியங்கள்-படங்கள் நிறைந்த இந்தப் புத்தகங்கள் குழந்தைகளுக்கு அளவற்ற மகிழ்ச்சியை அளிப்பதுடன், நிறைய கற்றுக்கொள்ளவும் உதவும். இது போன்ற சிறு முயற்சிகளே பின்னாளில் இயற்கைக்கும் அவர்களுக்குக்குமான தொடர்பை அறுபடாமல் பாதுகாக்கும்.

இது இயற்கையைப் பாதுகாப்பதன் முதற்படிகளுள் ஒன்று. நம்மில் பலர் அதை இழந்துவிட்ட காரணத்தால்தான் இன்றைக்கு நம் இயற்கை வளங்கள் அழிக்கப்படுவது தெரிந்தாலும் நமக்கும் அதற்கும் சம்பந்தம் இல்லாததுபோல் சர்வசாதாரணமாகக் கடந்துவிடுகிறோம்.

கண் – காது ஒருங்கிணைப்பு

பறவை நோக்குதல் மூலம் நம் குழந்தைகளின் கண் – காது ஒருங்கிணைப்புத் திறனும் வளரும். உதாரணத்துக்கு ஒரு காகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே, சுற்றுவட்டாரத்தில் கேட்கும் பல பறவைகளின் ஒலிகளை வைத்து, ஒவ்வொன்றும் என்ன பறவை என்று சொல்லும் திறன் இது. இதன் மூலம் கண்களும் காதுகளும் சீராகவும் ஒரே நேரத்திலும் வேலைசெய்து கவனக்குவிப்பை அதிகரிக்கச் செய்யும். பலருக்குப் படிப்பில் கவனம் செலுத்தவும் இது உதவக்கூடும். தொடர்ந்து பறவை நோக்குதலில் ஈடுபடுவதன் மூலம் இத்திறன் வலுப்பெறும்.

நம் வீட்டிலிருந்தே தினசரி குறைந்தபட்சம் 15 நிமிடங்களுக்குப் பறவைகளைப் பார்த்துக் கணக்கிட்டு ‘eBird’ (www.ebird.org/india) என்னும் இணையதளத்தில் அதைச் சமர்ப்பிக்கலாம். பறவைகளைப் பாதுகாக்க எடுக்கும் முயற்சிகளுக்கு இது பெரிதும் உதவும்.

இயற்கை மிச்சமிருக்க…

கிட்டத்தட்ட அனைத்து மாவட்டங்களிலும் பறவை ஆர்வலர்கள் உள்ளனர். அவர்களைத் தொடர்புகொண்டு குழந்தைகளைக் குதூகலிக்கவைக்கும் பறவை நோக்குதல் குறித்து ஆலோசனைகளையும் வழிகாட்டலையும் தரச் சொல்லலாம். இது போன்ற செயல்பாடுகளின் மூலம் நம்மைச் சுற்றி உள்ள பகுதியின் சூழலியல் மாற்றங்களைப் புரிந்துகொண்டு பறவைகளையும் மற்ற உயிர்களையும் பாதுகாக்கும் முயற்சியில் அனைவரும் பங்கெடுக்க முடியும். நம்மை வாழவைத்துக்கொண்டிருக்கும் இயற்கையை உயிர்ப்புடன் பாதுகாப்பதற்கான நடவடிக்கைகள், இதுபோன்ற சிறுசிறு நடவடிக்கைகளில் இருந்தே தொடங்குகின்றன.

பறவைகள் தேடி வர…

பறவைகளை நாம் தேடிச் செல்லாமல், நம்மைத் தேடி சில பறவைகளை வரவழைக்கலாம். பறவைகள் வெப்பத்தை எதிர்கொள்வதற்கு வசதியாக மண்சட்டியில் நீர் ஊற்றி வைக்கலாம். இப்போது தமிழகத்தில் அவ்வப்போது மழை எட்டிப் பார்த்தாலும், அடிக்கும் வெயிலுக்குக் குறைவில்லை. பறவைகள் தாகம் தணித்துக்கொள்ளவும் குளிக்கவும் இந்தத் தண்ணீரைப் பயன்படுத்தும். பிளாஸ்டிக் அல்லது வேறு ஏதேனும் பாத்திரத்தில் ஊற்றிவைத்தால் நீர் சூடாகிவிடும். அதனால் மண் சட்டியில் நீரை ஊற்றி வைப்பதே சிறந்தது. இப்படிக் குளிர்வித்துக்கொள்ள வரும் பறவைகளை ஜன்னல், கதவுக்குப் பின்னால் மறைந்து நின்று நோக்கலாம்.

தி இந்து நாளிதழின் உயிர் மூச்சுப் பகுதியில் ஜூலை 1, 2017 அன்று வெளியானக் கட்டுரையின் முழு வடிவம். எழுத்து: சு.வே. கணேஷ்வர், சேலம் பறவையியல் கழகம்.

நாம் ஒரு காட்டுப் பாதையைக் கடக்கும் போதோ அல்லது சுற்றுலாவிற்கு மலைப் பிரதேசங்களுக்கு செல்லும் போதும் “குக்…குக்…குக்…” அல்லது “குர்ர்ர்…ர்ர்ர் குட்ரூக்…குட்ரூ…குட்ரூ” போன்ற ஒலிகளை கேட்டிருக்கக் கூடும். ஒரே சீராகவும் தொடர்ந்து நீண்ட நேரத்திற்கும் ஒலித்துக்கொண்டே இருக்கிறதே என்னவாக இருக்கும் என்று யோசித்திருக்கலாம். அது தமிழ்நாட்டில் காணப்படும் நான்கு குக்குறுவான் இனங்களில் ஏதோ ஒன்றின் குரலாக இருந்திருக்கலாம். உலகில் 75 குக்குறுவான் இனங்கள் காணப்படுகின்றன. அதில் இந்தியாவில் உள்ள 9 இனங்களில் 4 வகைப் பறவைகள் தமிழ்நாட்டில் வசிக்கின்றன.

குக்குறுவான்களின்  பொதுப் பண்புகள்

குக்குறுவான்கள் எடுப்பான பச்சை நிற உடலைக் கொண்டிருந்தாலும் இலைகளின் நிறத்தை ஒத்திருப்பதால் பார்ப்பது சற்று கடினம். தடிமனான அலகைக் கொண்டிருக்கும். இவற்றை மர உச்சிகளில் பார்க்க இயலும். அத்திப் பழங்களை விரும்பி உண்ணும் பழந்தின்னிகளான இவை சில வேளைகளில் கரையான்கள், பூச்சிகள் போன்றவற்றையும் உண்ணும். இனப்பெருக்கக் காலங்களின் போது நாள் முழுவதும் கூட ஒலி எழுப்பிக் கொண்டே இருக்கும். பழைய மரங்களில் பொந்து குடைந்து முட்டையிட்டு குஞ்சு பொரிக்கும். ஆண், பெண் என இரண்டு பறவைகளும் அனைத்து குடும்பப் பொறுப்புகளையும் கவனித்துக் கொள்ளும்.

பழுப்புத்தலை குக்குறுவான் (Brown-headed Barbet)

இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில் பரவி இருக்கும் இப்பறவை தமிழ்நாட்டின் மிகப்பெரிய குக்குறுவான் இனமாகும். தலையும் கழுத்தும் பழுப்பு நிறத்திலும் மார்பில் சீரான வெண்ணிற வரிகளுடன் காணப்படும். வாலின் அடி இறகுகளில் சிறிது நீல நிறம் இருக்கும். கண்களைச் சுற்றியுள்ள எடுப்பான ஆரஞ்சு நிற தோல் பகுதியானது மேல் அலகின் அடிப்பகுதி வரை காணப்படும். இவற்றின் குரலும் வெண்கன்ன குக்குறுவானின் குரலும் நம்மை குழப்பமடையச் செய்தாலும் அதில் வேறுபாடு உள்ளது. வெண்கன்ன குக்குறுவான்களைப் போல் அல்லாமல் இவை மலையடிவாரங்களின் வறண்ட பகுதிகளிலும் வசிக்கும்.

வெண்கன்ன குக்குறுவான் (White-cheeked Barbet)

பார்ப்பதற்கு பழுப்புத் தலை குக்குறுவானைப் போல் இருந்தாலும் இவற்றின் கன்னங்களில் உள்ள எடுப்பான வெண்ணிறப் பட்டையை வைத்து எளிதில் அடையாளம் காணலாம். இவற்றின் தலை அடர் பழுப்பு நிறத்திலும் மார்பில் வெள்ளைக் கோடுகளும் தென்படும். வெண்கன்ன குக்குறுவான் ஒரு ஓரிடவாழ்வி. இந்தியாவின் மேற்குத்தொடர்ச்சி மலைகளிலும் தமிழகத்தின் சில மலைகளிலும் மட்டுமே காணக் கூடிய இப்பறவையை உலகில் வேறு எங்கும் காண இயலாது. இவை பசுமைமாறாக் காடுகளிலும் மலைகளின் ஈரப்பதமான குறுங்காடுகளில் வசிக்கும். ஜோடியாகவும் சில வேளைகளில் சிறு கூட்டமாகவும் வாழும் இவை காடுகளை ஒட்டியுள்ள நம் தோட்டங்களுக்கும் தோப்புகளுக்கும் வந்து செல்லும்.

செம்மார்பு குக்குறுவான் (Coppersmith Barbet)

குருவியை விட சற்று பெரிதான இப்பறவையின் அலகு கருப்பு நிறத்தில் இருக்கும். இவற்றின் நெத்தியும் மார்பும் சிவப்பு நிறத்திலும் தொண்டையும் கண்ணைச் சுற்றியுள்ள பகுதி மஞ்சள் நிறத்திலும் இருக்கும். இந்தியத் துணைக்கண்டம் முதல் சில தெற்காசிய நாடுகள் வரை பரவலாகத் தென்படும் இக்குக்குறுவான் பழமரங்கள் உள்ள நகர்ப்புறங்களிலும் வசிக்கும். கொல்லன் சுத்தியைக் கொண்டு உலோகத்தை அடிக்கும் போது ஏற்படும் “டுக்…டுக்…டுக்” சத்தத்தைப் போல இவற்றின் குரலும் ஒத்திருப்பதே இப்பறவையின் ஆங்கிலப் பெயர்க் காரணம் (Coppersmith Barbet). இவை காலை வேளைகளில் மர உச்சிகளில் அமர்ந்து குளிர் காய விரும்பும்.

மலபார் குக்குறுவான் (Malabar Barbet) 

மலபார் குக்குறுவான் உலகிலேயே நம்முடைய மேற்குத்தொடர்ச்சி மலைகளில் மட்டுமே வாழும் ஓரிடவாழ்வி ஆகும். பார்ப்பதற்கு செம்மார்பு குக்குறுவானைப் போல் இருந்தாலும் இப்பறவைகளின் நெத்தியும் கன்னங்களும் தொண்டையும் மார்பும் முழுவதுமாக சிவப்பு நிறத்தில் இருக்கும். கன்னத்திற்கு பின் ஒரு கரு நிற பட்டையும் அதனை ஒட்டி ஒரு நீல நிறப் பட்டையும் காணப்படும். பசுமைமாறாக் காடுகளை விரும்பும் இவற்றின் குரல் செம்மார்பு குக்குறுவானை ஒத்திருந்தாலும் குரலில் வேகம் கூட்டி எழுப்பப்படுவதை வைத்து வேறுபாட்டை அறியலாம். அத்திப்பழங்களை உண்ணச் செல்லும் போது சில நேரங்களில் இவை பச்சைப் புறாக்கள் மற்றும் மைனாக்களோடும் இணைந்து கொள்ளும்.

தமிழ்நாடு அறிவியல் இயக்கம் சிறுவர்களுக்காக வெளியிடும் “துளிர்,”  அறிவியல் மாத இதழில் ஜூலை 2017 பிரசுரமானக் கட்டுரையின் முழு வடிவம். எழுத்து: சு.வே. கணேஷ்வர்.

எழுத்து: செந்தில் குமார், தலைமை ஆசிரியர் (மற்றும் பறவை ஆர்வலர்), ஊராட்சி ஒன்றிய நடுநிலைப்பள்ளி, கிருஷ்ணம்புதூர், சேலம்.

பறவைகளைப் பற்றி பெரிதும் அறிந்திராத சாதாரண மக்களில் நானும் ஒருவனாகத் தான் இருந்து வந்தேன். இப்போது பறவைகளின் ஒலிகளைக் கேட்டால் திரும்பிப் பார்க்கிறேன். சாலைகளில் பயணிக்கும் போதெல்லாம் வானில் பயணிக்கும் பறவைகளை இயல்பாகப் பார்க்கத் தொடங்குகிறேன். என்னுள் எழுந்துள்ள மாற்றங்கள் எனக்கே வியப்பாக உள்ளது. இத்தனை ஆண்டுகாலம் இந்தப் பறவைகளை எப்படிப் பார்க்காமல், அவற்றின் இனிய ஒலிகளைக் கேட்காமல் இருந்திருக்கிறோம் என்பதை நினைக்கும் போது ஆச்சரியமாக உள்ளது. நகர வாழ்க்கை, கைபேசி, தொலைக்காட்சி என்று சுற்றுப்புறத்தை உற்றுநோக்காமலே இருந்துவிட்டோம் என்று புரிந்தது. பறவைப் பார்த்தலில் ஈடுபட என்னைத் தூண்டியவை எவை என்று சிந்தித்தப் போது தான் அதனை எழுத வேண்டுமென்ற எண்ணமும் பிறந்தது.

திருப்புமுனைத் திருவிழா

பறவைகள் மீதான ஆர்வத்தை என்னுள் சிறகை விரித்து மலர வைத்த நாள் 2017 ஜனவரி 28ம் தேதி. ஆம், ஒரு வருடத்திற்கும் மேல் கடந்து விட்டது. இருப்பினும் அன்றைய நிகழ்வுகள் இன்றும் பசுமையான நினைவுகளாகவே நெஞ்சில் நிழலாடுகிறது.

தமிழ்நாடு அறிவியல் இயக்கம் (சேலம்), கொங்கணாபுரத்தில் உள்ள யுனிவர்சல் பள்ளியில் இரண்டு நாட்கள் மாபெரும் அறிவியல் திருவிழாவை நடத்தினார்கள். அறிவியல் இயக்கத்தோடு அப்போது பெரிய தொடர்பு இல்லை என்றாலும் நண்பர் ஜெயமுருகன் கேட்டுக்கொண்டதற்கிணங்க எங்கள் பள்ளி மாணவர்கள் 19 பேர் மற்றும் எங்கள் குடும்பத்துடன் கலந்து கொண்டேன்.

அந்த ஆர்வலரே நான் தான் சார் 

அத்திருவிழாவில் எளிய அறிவியல் பரிசோதனைகள், இரவு வான்நோக்குதல், பொம்மலாட்டம் எனப் பல அமர்வுகள் இருந்தன. அதில் ஒன்று தான் இந்தப் பறவை பார்த்தல் நிகழ்வும். அடுத்த நாள் காலை ஆறு மணிக்கு என்று அழைப்பிதழில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. இயல்பாகவே ஏழு மணிக்கு எழும் என்னை விடிந்தும் விடியாததுமாய் ஐந்து மணிக்கே எழுப்பி விட்டது எரிச்சலாகத் தான் இருந்தது.

பறவைகளைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ள என்ன இருக்கிறது. நமக்குத் தெரியாதப் பறவைகளா? என்ற எண்ணங்களுடன் புறப்பட்டேன். நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட மாணவ-மாணவியர் தயாராக இருந்தார்கள். அவர்களோடு நானும் என் பள்ளி மாணவர்களும் இணைந்து கொண்டோம். சரி, பறவைகளைப் பற்றி அதற்குரிய பறவை ஆர்வலர்களிடம் இருந்து கூடுதல் விவரங்களைத் தெரிந்து கொள்ளலாமே என்ற எண்ணத்தில் இருந்த போது இருபது வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு இளைஞர் நின்றிருந்தார். அவரைப் பார்த்து, “தம்பி, நீங்களும் பறவைகளைப் பார்க்கத்தான் வந்தீர்களா?” என்று கேட்டேன். அவரும் “ஆமாம் சார்,” என்றார். எப்படியெல்லாமோ நேரத்தை செலவழிக்கும் இன்றைய இளைஞர்களின் மத்தியில் பறவைகளைப் பார்க்க இவரும் மாணவர்களோடு சேர்ந்து கொண்டது சற்றே ஆச்சரியமாக இருந்தது. “பாருங்க தம்பி, நாம எல்லாரும் வந்துட்டோம். ஆனா, பறவைகளைப் பற்றி விளக்கிச் சொல்ல வேண்டிய ஆர்வலர் இன்னும் வரலை,” என்றேன்.

வாழ்க்கைக்கு சிறகுகள் முளைத்தன 

அவர் சிரித்துக்கொண்டே, “அது நான் தான் சார். புறப்படலாமா?” என்று கேட்டார். ஐம்பது வயதிற்கும் அதிகமான ஒருவரை எதிர்ப்பார்த்திருந்த எனக்கு ஒரு 20 அல்லது 23 வயதுடைய ஒரு இளைஞர் தான் அந்தக் கூட்டத்தை அழைத்துச் செல்லும் தலைமைப் பொறுப்பில் உள்ளார் என்று நினைத்த போது என்னுடைய சிந்தனையே எனக்கு வெட்கத்தைக் கொடுத்தது. பறவை நோக்குதலுக்குப் புறப்பட்டோம். அது என் வாழ்க்கையில் மெல்லியச் சிறகுகளை முளைக்கச் செய்து பாதையை மாற்றிக் காட்டியது.

நம்மைச்சுற்றி எத்தனை வகையான நிறங்களுடன் பலவித ஒலிகளுடன் பறவைகள் பறந்து திரிவது பிரம்மிப்பாக இருந்தது. சின்னான், கரிச்சான், ஊதா தேன்சிட்டு, தவிட்டுக்குருவி, பனங்காடை என்று இத்தனை நாட்களாக இந்தப் பறவைகளை எல்லாம் கடந்து சென்றும் நான் தெரிந்து கொள்ளாமலே இருந்தது எப்படி என்று என்னுள் ஒரு வினாவை எழுப்பியது.

42 ஆண்டுகள் கடந்தும் எனக்கு இவையெல்லாம் தெரியாத பொழுது ஒரு இளைஞர், பறவைகளைப் பற்றி தெளிவான விளக்கத்தைக் கொடுத்துக்கொண்டு வருகிறாரே என்று வியப்பாக இருந்தது. பறவைகளின் அழகு என்னை வெகுவாக ஈர்த்தது. காகம், குருவியைப் பற்றி மட்டுமே அறிந்திருந்த எனக்கு அந்த ஒரு மணி நேர நிகழ்வில் 20 வகையானப் பறவைகளைக் கண்டு மகிழ்ந்தேன்.

 இப்போது குடும்பத்தோடு பறக்கிறோம் 

இந்தப் பள்ளியைச் சுற்றியே இத்தனை வகையானப் பறவைகள் வசிக்கின்றன என்றால் நீர்நிலைகள், காடுகள், மலைகள் போன்ற வாழிடங்களில் எவ்வளவு அழகான, அரிய பறவைகள் வாழும்? அவற்றைப் பார்ப்பது தான் முதல் வேலை என்ற எண்ணம் என்னுள் துளிர்த்தது. என்னைக் காட்டிலும் இந்த அறிவியல் திருவிழாவில் பறவைகள், ஒன்பதாம் வகுப்புப் படிக்கும் என் மகன் சுப்ரமணிய சிவா, என் மனைவி வடிவுக்கரசியை மிகவும் ஈர்த்தன. எங்கள் இருவரை விடவும் சிவா, மிகத் தீவிரமாக பறவைகளைப் பார்க்கத் தொடங்கிவிட்டான்.

அவனை காலையில் எழுப்ப பல முறை தட்ட வேண்டிய அவசியமில்லை. அவனே ஐந்து மணிக்கெல்லாம் எழுந்து கொண்டு அருகிலுள்ள பவளத்தானூர் ஏரிக்குச் செல்லலாம் என்று என்னை விரட்டுகிறான். மேலும் எங்கள் பள்ளி மாணவர்களும் பறவை உற்றுநோக்குதல் பணியை செவ்வனே செய்து வருகிறார்கள். அடுத்த நாள் முதல் ஏரிகள், நீர்த்தேக்கங்கள், மலைகள், காடுகள் என பறவைகளைக் காண பல இடங்களுக்கு நாங்களும் குடும்பத்தோடு பறக்கத் துவங்கிவிட்டோம். எங்களைப் போல நீங்களும் சிறகு விரிக்க என் வாழ்த்துகள்!

EDITOR’S NOTE

Many birders are consistently on the move to record migratory which are arriving in good numbers. The last part of the year saw the rise of a new interpretation centre, a project by students for birds which have all given a befitting finish to the final quarterly issue of the year. Sightings and records which are entered in eBird are only taken into account towards the writing of this e-magazine. We wish a very Happy New Year 2018 to all to have a peaceful and prosperous life with more memorable moments in the wild! —Ganeshwar SV.

4^th TAMIL BIRDERS MEET

In the two-day meet of the Tamil Nadu Birders Network on October 21 and 22, more than 100 birders from many parts of the State took part. The meet was conducted at Yelagiri in Vellore district which aimed at promoting awareness about birds in different habitats, conservation aspects and encouraging locals into birdwatching. Nilgiri Flowerpecker and Oriental Scops Owl were recorded for the first time in Yelagiri during the meet.

POCKET GUIDE for TAMIL NADU BIRDS

During the 4^th Tamil Birders Meet, a new pocket guide for birds of Tamil Nadu. The guide consists of 138 familiar bird species across the State. A single pocket guide costs Rs.25 INR. To buy the pocket guide, please click here.

NEW RECORDS 

On November 12, 2017, Venkatraman Rajamanickam and Ganeshwar SV observed and recorded the call of TYTLER’S LEAF WARBLER Phylloscopus tytleri in Yercaud which was a first record for Salem.

On November 26, 2017, Dr. M. Ravi photographed ORIENTAL TURTLE DOVE Streptopelia orientalis. This was overall the second record and first photographic evidence for Salem.

INTERPRETATION CENTRE FOR BIRDS

As a part of Salim Ali’s Birthday Celebrations, a new interpretation centre for birds was inaugurated at Panchayat Union Primary School, Neermullikuttai. With more than two years of patience and hard work by teacher Kalaiselvan V, this amazing centre has become a dream come true. This is the first school in Salem district to exclusively have a interpretation centre for birds.

CHILDREN’S DAY

On November 14, Children’s Day, Ganeshwar SV interacted with the students of Panchayat Union Primary School, Neermullikuttai and wished everyone to make the best use of the new interpretation centre.

STUDENTS’ PROJECT

Students of the Indian Roller Bird watching Club were involved in a project to document the bird diversity around Panchayat Union Middle School, Thalavaipatty. The project was later submitted to the 25th National Children’s Science Congress. Teacher Rajangam P guided the students.

BOOK INTRODUCTION 

On November 19, 2017 Ganeshwar SV introduced the book ‘The Fall of a Sparrow’ (in Tamil) by Salim Ali at Paalam, the Book Meet.

NOVEMBER eBIRDER of the MONTH

Salem Ornithological Foundation’s youngest birder and a 9^th standard student Subramania Siva was the winner of the national level monthly eBirding challenge for November conducted by Bird Count India. He receives a copy of How to be a (bad) birdwatcher by Simon Barnes as a small gift in appreciation. 

OTHER NOTABLE SIGHTINGS

During Salim Ali Bird Count on November 12, 2017, S. Subramania Siva recorded and photographed EUROPEAN BEE-EATERS Merops apiaster at Mettur.  Please see the complete checklist here.

On November 5, 2017, Elavarasan M recorded and photographed an adult SLATY-BREASTED RAIL Gallirallus striatus at Kannankurichi (Mookaneri) Lake. Please see the complete checklist here.

Due to some unforeseen circumstances, the quarterly magazine has been published late. The team regrets the delay and is working to improve better.

This is the English version of the article published in the leading Tamil news daily ‘The Hindu’ in ‘Uyir Moochu’ (meaning life breath) on December 16, 2017. Ganeshwar SV

It is a well-known fact that all around the world several young people today are affected by stress and depression. Recent research has shown that bird watching can improve mental health. True, it is my saviour during tough times in life. It is a indeed a welcome sign that in India bird watching has started to emerge as one of the popular hobbies especially among the younger generation; a colourful and melodious hobby with full of fun!

When you are watching a bird, you can also hear many more calls and songs of other species too. Your eyes will see just one bird but ears will ‘see’ many birds. Isn’t that cool? The more you watch, the more you will enjoy and develop this eye-ear coordination skill which increases our powers of observation. Our Indian Ornithology has a glorious history, thanks to stalwarts like Hume, Jerdon, Hodgson, Blyth, Salim Ali and many other legends. Yet we don’t know a lot about our common birds and there are plenty of gaps in our knowledge and understanding. This opens up several opportunities for children to take this as a profession (or as a hobby) especially if they are interested in bird research.

Even before the questions like ‘Which is the largest bird in the world?’ Which bird lives in Antarctica?’ end, a child answers (Ostrich, Penguin) within no time. Those are birds which he may never see in his entire life unless he travels for Big Year. On the other hand, we don’t even know the names of our common birds. We must ask ourselves if we can name at least 10 tree species and 10 bird species around us. Of course, many of us can’t. So what’s the big deal in not knowing them? Let us understand that this is one of the many crucial points where our connection with Nature starts to get thinner. As we grow up into adults, some lose this connection totally. When I don’t even know what is around my home, how will I know their importance or try to understand their problems or how will I think about doing something to save them? Without collective participation, nothing is possible. So if we want people to realize the importance of local wildlife, we should show the importance and impacts in live!

THE CONCEPT OF DISTRICT BIRD

Similar to the national bird and state bird, wouldn’t it be really wonderful to have a district bird too? India has 641 districts (many more might be carved out in the future). India ranks No. 8 in the world in terms of bird diversity with more than 1200 species! According to my understanding, the Peacock could have been chosen as the national bird owing to its wide distribution, beauty, grace, elegance and also it features in our folklore and mythology. It is indeed a pride to have it as our national bird.

Correspondingly let us have a bird for our districts too. Let us take Tamil Nadu for example. Laughingthrushes won’t be present in coastal districts. Similarly, a species from coastal region will not occur in the Ghats. We have 32 districts in Tamil Nadu which means we have an excellent opportunity to introduce 32 different species which can fascinate our kids and make them realize the importance of the bird life around them. I am hopeful that this concept will be a good option to promote birding on a larger scale. It will evoke a curiosity among kids to see their district bird and that might be the opening for many to take up birding. This is not only about birds but it can also improve the lives of many children. Executing this idea and reaping the results may not be immediate but I am very positive that it is bound to create a good impact on children.

THE DISTRICT BIRD OF SALEM

Salem has bird diversity of more than 300 species. After analysing all previous published records as well as my observations from Salem, I have penned down few criteria based on which the district bird could be selected.

1. The bird should be well distributed within the district boundaries.
2. It should be easily seen OR easily recognizable to common man.
3. It should be a flagship species to promote bird watching in the district.
4. It should have conservation significance (threatened or endemic).
5. It should feature in the mythology, folklore and traditions of the district. It should symbolise either beauty, power, endurance, adaptability, etc.,

Based on the above criteria, I propose ORIENTAL DARTER Anhinga melanogaster as the District Bird of Salem!

Why don’t we choose Crow, Myna, Parakeet or a Drongo? Well, there’s nothing wrong in choosing them. Emerald Dove (state bird of Tamil Nadu) has a good distribution and population. There are no immediate signs of decline. However, I don’t think any birder knows why it was chosen as our state bird. Ten years from today, when a little kid starts birding and asks, ‘Parakeets are present everywhere, so why was it chosen as a district bird?’ On the other hand, if we choose a bird which is endemic, threatened or even a common species which is showing signs of population decline, we can get the attention and participation from a wider audience.

‘Near Threatened’ DARTER

The Oriental Darter is a water bird. It almost exclusively feeds on fish. While it hunts, the head and neck alone is visible above the water surface, giving a snake like appearance and hence the name Snake Bird! IUCN has classified Darter under ‘Near Threatened’ category. The population is in decline and in future it may be pushed into the threatened category. Do we really want that to happen? No! The shape of the neck resembles the letter ‘S’ and it would be apt for Salem.

Birders can come together to discuss and choose/propose their district bird. It can also be discussed in the annual Tamil Birders Meet. Several organizations and groups can take it to different regions of the country.

If you are a birder reading this, do try something similar or even better than this to have a District Bird for your own district and please let me know through mail: [email protected].

As I am a birder, I have come up with this concept using birds as an example. Similarly, we can also have District Butterfly, Dragonfly, and Plants and so on. I am sure it will have a positive impact especially among children. Let us learn, appreciate and cherish all the local wildlife around us, not only for their sake but also to secure our own future!

டிசம்பர் 16, 2017 அன்று ‘தி இந்து’ நாளிதழின் உயிர் மூச்சுப் பகுதியில் வெளியானக் கட்டுரையின் முழு வடிவம்.

சு.வே. கணேஷ்வர்.

இன்று பல மாணவர்கள், இளைஞர்கள் மனஅழுத்தம் மற்றும் மனச்சோர்வால் பாதிக்கப்படுவது  அனைவரும் அறிந்ததே. அண்மையில் வெளிவந்த ஆய்வு ஒன்றில் பறவை நோக்குதலால் மன ஆரோக்கியம் மேம்படும் என்று நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.

சமீபகாலமாக, இளைஞர்களிடையே பிரபலமான பொழுதுபோக்கு அம்சங்களுள் ஒன்றாக பறவை நோக்குதலும் இடம்பெறத் தொடங்கி உள்ளது. மன ஆரோக்கியம் வாழ்கையின் முக்கிய அம்சம் என்பதால் நம்முடைய பல பொழுதுபோக்குகளில் இயற்கை சார்ந்த ஒரு செயல்பாட்டை வைத்திருப்பது மிகவும் நல்லது.

ஹியூம் (இந்தியப் பறவையியலின் தந்தை), ஜெர்டான், ஹாட்ஜ்சன், பிளைத், சாலிம் அலி (இந்தியாவின் பறவை மனிதர்) போன்ற மகோன்னதமான பறவையியல் மேதைகளால் இன்று இந்தியப் பறவையியல் (Indian Ornithology) மகத்துவம் பெற்று விளங்குகிறது. இருப்பினும் நம்மைச் சுற்றியுள்ள பல பொதுப்பறவைகளைப் பற்றியே முழுமையாகத் தெரியாது. மேலும் நம்முடைய புரிதலிலும் பல வெற்றிடங்கள் உள்ளன. இதை நிரப்ப பல ஆராய்ச்சிக்கான வாய்ப்புகளும் மாணவர்களுக்காக காத்திருக்கின்றன.

அண்டார்டிகாவில் உள்ள பறவை என்ன அல்லது உலகின் மிகப் பெரிய பறவை எது என்று கேள்வியை முடிக்கும் முன்னரே, “பெங்குவின் மற்றும் ஆஸ்ட்ரிச்!” என்று நொடிப்பொழுதில் பதிலளிக்கும் குழந்தைகளால் ஏன் வீட்டிற்கு தினமும் வந்து செல்லும் சில பறவைகளின் பெயர்கள் தெரிவதில்லை? குழந்தைகள் படுசுட்டியான திறமைசாலிகள். எதையும் எளிதில் உள்வாங்கக் கூடியவர்கள். ஒரு வினாடி வினா போட்டிக்கு உலகில் பெரியது, சிறியது, நீண்டது, உயர்ந்தது என பல விஷயங்களை சொல்லித்தருகிறோம். அது போலவே நம் இந்தியாவில் உள்ள வளங்களின் பெருமைகளைக் கற்றுத்தர வேண்டும்.

ஒரு பெற்றோரிடம் இது பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்த போது “என் பையன் கிளாஸ்ல அஞ்சு ரேங்க்குள்ள வரான். பின்ன எதுக்கு சார் இதெல்லாம் சும்மா. நாலு காசு வருமா இதுல” என்றார். அவர் மட்டுமல்ல இன்று பெரும்பாலான பெற்றோர்களின் மனநிலையும் இது போல் தான் உள்ளது.

இந்தப் புள்ளியில் தான் குழந்தைகளுக்கும் இயற்கைக்குமான தொடர்பு வலுவிழக்கத் துவங்குகிறது. வளர்ந்த பின் பலருக்கு இந்தத் தொடர்பு முற்றிலும் அறுந்துவிடுகிறது. இந்தக் காரணத்தால் தான் நம் கண் முன் இயற்கை வளங்கள் அழிக்கப்படுவது தெரிந்தாலும் நமக்கும் அதற்கும் துளியும் சம்பந்தம் இல்லாதது போல் சர்வசாதாரணமாகக் கடந்து விடுகிறோம். பின் அதன் பொருட்டு ஏற்படும் இன்னல்களுக்கு பிறரை குறை கூறத்துவங்குகிறோம்.

எனவே நம் வீட்டைச் சுற்றியுள்ள வளங்களின் முக்கியத்துவமும் பெருமையும் தெரியவில்லை என்றால் பின் எவ்வாறு அவை சந்திக்கும் பிரச்சனைகளை புரிந்து கொண்டு அவற்றை பாதுகாக்க நம்மால் யோசிக்க முடியும். சிறு துளி பெரு வெள்ளம் என்பது போல அனைவரின்  கூட்டு முயற்சியால் மட்டுமே இயற்கைப் பாதுகாப்பு சாத்தியமாகும்.

மாவட்டப் பறவை

இயற்கைக்கும் குழந்தைகளுக்குமான தொடர்பை வலுப்படுத்துவதில் பறவைகளுக்கு முக்கியப் பங்கு உள்ளது. எடுத்துக்காட்டாக, உயிரியல் பூங்காக்களில் உள்ள மயில் கூண்டுகளை நோக்கி குழந்தைகள் ஆர்ப்பரிப்போடு ஓடிச்சென்று அதன் அழகை எவ்வளவு ரசிக்கின்றனர் என்பதை எவரால் மறக்க இயலும்? இந்தியாவிற்கு மயில் போல தமிழ்நாட்டிற்கு மரகதப் புறா (Emerald Dove) போல நம் மாவட்டத்திற்கென ஒரு பறவை அமைய வேண்டும். அப்படி அமைந்தால் குழந்தைகளுக்கும் பறவைகளுக்குமான நெருக்கத்தை அதிகரிக்க இது உதவும். தமிழ்நாட்டில் இது வரை அதிகாரப்பூர்வமாக 530 பறவை இனங்கள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. நம் மாநிலத்தில் 32 மாவட்டங்கள் உள்ளன. எனில் 32 புதிய பறவைகளை குழந்தைகளிடம் அறிமுகம் செய்யும் அற்புதமான வாய்ப்பு நம்மிடையே உள்ளது. இப்படிச்செய்தால் அங்கு வாழும் மக்களுக்கும் தினசரி வாழ்வில் பறவைகளின் முக்கியத்துவம் புரியத் துவங்கும். பறவைப் பார்த்தலும் பறவைகளின் பாதுகாப்பும் தன்னால் நிகழும்.

எப்படித் தேர்வு செய்வது? 

சரி, ஒரு மாவட்டத்திற்கான பறவையை எதன் அடிப்படையில் தேர்ந்தெடுப்பது?

மாவட்டத்தின் அனைத்து இடங்களிலும் பார்க்கக்கூடிய ஒன்றாக அந்தப் பறவை இருக்க வேண்டும். எளிதில் அடையாளம் கண்டுகொள்ளக் கூடியதாகவும் இருக்க வேண்டும். ஓரிடவாழ்வியாக, அழியும் நிலையில் உள்ள பறவைகளாக இருந்தால் இன்னும் சிறப்பு.

சேலத்தின் மாவட்டப் பறவை

மேற்கண்டவற்றின் அடிப்படையில் சேலம் மாவட்டத்துக்கான ஒரு பறவையாக, நாங்கள் ஒன்றைத் தேர்வு செய்துள்ளோம். இது வரை சேலத்தில் 300க்கும் மேற்பட்ட பறவை இனங்கள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. அனைத்துப் பறவை இனங்களையும் ஆராய்ந்த பிறகு சேலத்தின் மாவட்டப் பறவையாக நாம் பாம்புத்தாராவைப் (Oriental Darter) பரிந்துரைக்கலாம்.

ஏன் காகத்தையோ மைனாவையோ கிளியையோ அல்லது கரிச்சானையோ தேர்ந்தெடுக்கவில்லை? தேர்ந்தெடுக்கலாம். அதில் தவறேதுமில்லை.

மரகதப் புறா அனைத்து இடங்களிலும் நல்ல எண்ணிகையில் பரவி உள்ளது. இப்போதைக்கு அது அழிவின் பாதையில் செல்வதற்கான அறிகுறிகள் ஏதுமில்லை. அது ஏன் தமிழ்நாட்டின் மாநிலப் பறவையாக உள்ளது என்று யாருக்காவது தெரியுமா எனத் தெரியவில்லை.

இன்றிலிருந்து சுமார் 10 ஆண்டுகள் கழித்து வரும் இளம் பறவை ஆர்வலருக்கு கிளியோ காகமோ தான் அனைத்து இடங்களிலும் உள்ளதே பின் இது ஏன் தேர்வு செய்யப்பட்டது என்று எண்ண வாய்ப்புண்டு. மாறாக அழிவை நோக்கி இருக்கும் ஒரு பறவையைத் தேர்வு செய்வதன் வாயிலாக அனைவரின் கவனத்தையும் பங்களிப்பையும் பெற இயலும்.

குறைந்துவரும் பாம்புத்தாரா

பாம்புத்தாரா ஒரு நீர்ப்பறவை. பெரும்பாலும் மீன்களையே உண்ணும். வேட்டையாடும் போது கழுத்து மட்டும் பாம்பு போல நீருக்கு மேல் தெரியும். அதனாலேயே இப்பெயர் பெற்றது. சர்வதேச இயற்கைப் பாதுகாப்புக் கழகம் (International Union for Conservation of Nature & Natural Resources) இப்பறவையை ‘அழிவு நிலைக்கு நெருக்கமாக உள்ள’ (Near Threatened) பறவை என அறிவித்திருக்கிறது. தற்போது பாம்புத்தாராவின் எண்ணிக்கை குறைந்து வருவதால் விரைவில் அழிவின் பாதைக்கு தள்ளப்படலாம் என்று யூகிக்க முடிகிறது. சேலத்தின் பெரும்பாலான நீர்நிலைகளில் இப்பறவையைக் காண இயலும். மேலும் இதன் கழுத்து “S” வடிவத்தில் இருப்பதால் சேலத்திற்குப் பொருத்தமான ஒன்றாகவும் இருக்கும்.

இது போல ஒவ்வொரு மாவட்டத்திற்கும் அனைத்துப் பறவை ஆர்வலர்களும் ஆலோசித்து ஒரு பறவையைத் தேர்ந்தெடுத்து பரிந்துரை செய்யலாம். ஆண்டுதோறும் நடைபெறும் தமிழகப் பறவை ஆர்வலர்கள் சந்திப்பிலும் இது பற்றி ஆலோசிக்கலாம். பிற குழுக்களுடன் இணைந்து தேசிய அளவிலும் இதை செயல்படுத்தலாம்.

இது போன்ற முயற்சிகள் இயற்கையின் மீதான நம் ஆர்வத்தை அதிகரிக்கும். மனித குலத்தின் வளமான எதிர்காலத்திற்கு இயற்கை வளம் இன்றியமையாத ஒன்று என்பதை உணர்ந்து, இந்த முயற்சியை முன்னெடுக்க வேண்டும்!

EDITOR’S NOTE

“The third quarter of the year saw plenty of activity by several birders. Many notable records, mass awareness programs, a new organization, and much more! Few migratory species have already arrived and we wish all birders to have a great season! Sightings and records which are entered in eBird are only taken into account towards the writing of this e-magazine.” —Ganeshwar SV

AWARENESS PROGRAMS FOR TEACHERS

The Salem Ornithological Foundation (SOF) in association with Tamil Nadu Science Forum (TNSF) conducted several awareness programs for school teachers during the Block-level SSA Teachers’ Training Workshop which was organized by the Department of School Education, Government of Tamil Nadu. In 42 programs, a total of 4,206 teachers participated. This is the largest, synchronized bird awareness talk conducted ever in Salem. Similar such programs were conducted in several districts by the respective birders.

S.NO.	NAME OF THE BLOCK	NAME OF THE SOF RESOURCE PERSON	DATE 2017	BATCH I	BATCH II
1	Kadayampatti	Tamil Selvan A	13 & 25 July	140	136
2	Yercaud	Tamil Selvan A	14 & 27 July	48	47
3	Ayothiyapattanam	Elavarasan M	11 & 27 July	90	90
4	Valappadi	Elavarasan M, Kalai Selvan V	12 & 26 July	90	100
5	Pethanaickenpalayam	Rajangam P	12 & 26 July	82	99
6	Attur	Rajangam P	14 & 27 July	99	99
7	Thalaivasal	Kalai Selvan V, Rajangam	13 & 27 July	76	96
8	Gangavalli	Kalai Selvan V	13 & 27 July	66	75
9	Omalur	Senthil Kumar	10 & 24 July	101	163
10	Mecheri	Senthil Kumar	10 & 25 July	91	109
11	Nangavalli	Senthil Kumar	11 & 25 July	113	117
12	Konganapuram	Senthil Kumar	12 & 26 July	66	23
13	Magudanchavadi	Senthil Kumar	12 & 26 July	71	74
14	Kolathur	Senthil Kumar	13 & 27 July	101	96
15	Edappadi	Senthil Kumar	14 & 28 July	93	100
16	Salem Urban	Ganeshwar SV	10 & 24 July	184	224
17	Salem Rural	Ganeshwar SV	10 & 25 July	134	138
18	Panamarathupatti	Ganeshwar SV	11 & 26 July	83	90
19	Veerapandi	Ganeshwar SV	11 & 26 July	106	110
20	Sankagiri	Ganeshwar SV	13 & 28 July	81	95
21	Tharamangalam	Ganeshwar SV, Elavarasan M	13 & 28 July	113	97
			Total no. of teachers in Batch 1 & 2	2028	2178
			Grand Total	4206

TWO SECOND RECORDS FOR SALEM

1. After the first sighting of the species in 1929, Dr. Thanigai Velu recorded and photographed STREAK-THROATED WOODPECKER Picus xanthopygaeus in Yercaud on August 12, 2017. This is the first known photographic record. Please see the complete checklist here.

   

2. On September 17, 2017, Venkatraman Rajamanickam recorded and photographed BROWN WOOD OWL Strix leptogrammica in Yercaud. This is the first photographic record and is one of the most amazing sightings of the district. The complete checklist can be seen here. The previous authentic record of this owl from Salem, as we know is from a statement, “Specimen from Shevroys (Madras Government Museum)” Source: Annotated Checklist of the Birds of Tamil Nadu and Puducherry, v0.91 (2015).

   

NOTABLE SIGHTING(S)

On September 26, 2017, Praveen Manivannan recorded 10 ALPINE SWIFTS Apus melba in Yercaud which is the High Count for the species so far.  Please see the complete checklist here.

Arrival of MIGRANTS and INLAND MIGRANTS

S.No.	COMMON NAME	OBSERVER	FIRST SEEN in migratory season 2017-18
1	Grey Wagtail	Murugesh Natesan	2 September
2	Wood Sandpiper	Murugesh Natesan	7 September
3	Common Sandpiper	Gokul Vadivel	14 September
4	Barn Swallow	Elavarasan M	17 September
5	Whiskered Tern	Elavarasan M	23 September
6, 7	Green Warbler & Greenish Warbler	Dr. Thanigai Velu	29 September
8	Booted Eagle	Gokul Vadivel	29 September
9	Green Sandpiper	Gokul Vadivel	29 September

INAUGURAL CEREMONY OF SALEM ORNITHOLOGICAL FOUNDATION

The historic inaugural ceremony of the Salem Ornithological Foundation (SOF) சேலம் பறவையியல் கழகம் was held at the Community Hall, Salem Steel Plant on September 30, 2017. It is the first and exclusive organization to be formed for bird research and conservation. The event was coordinated by the Tamil Nadu Science Forum. For more details: www.salembirds.wordpress.com

Jayamurugan T, the District President of Tamil Nadu Science Forum (TNSF) anchored the event. He wrote, composed, and sang a song on birds which contained 24 species! Lal Rk, District Secretary of TNSF and Sahasranamam Padmanabhan delivered the Welcome and Presidential Address respectively. Students of Panchayat Union Middle School, Krishnampudur performed a wonderful Short Play on the importance of birds which grabbed the attention of the audience and was widely appreciated!

The goals and vision of the Foundation were addressed by Ganeshwar SV. He especially emphasized that SOF will devise its activities in such a way that visually-challenged, other differently-abled people, and Transgenders can enjoy Nature through birds! The keynote talk was delivered by the renowned writer and wildlife conservationist, S. Theodore Baskaran who spoke on several aspects of wildlife with a special focus on birds! Dr. M. Ravi (Vet) delivered the vote of thanks.

A photo Exhibition with a focus on the birds of Salem and the importance of Vultures was also organized by TNSF. Beautiful photographs and posters were displayed by S. Bharathidasan, Secretary of Arulagam, C. Subramanian, Wildlife photographer, Venkatraman Rajamanickam, V. Kalaiselvan, and S. Subramania Siva from their hard-earned collection.

After lunch, SOF’s inaugural ceremony Bird Walk was conducted at Nehru Park in which more than 50 people participated. Please see the complete and shared checklist here.

Happy BIRDING!

SAVE BIRDS… SAVE NATURE… SAVE THE HUMAN RACE!